|
Ante Divinum officium |
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúja.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúja.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúja.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus, allelúja.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúja.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus, allelúja.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus, allelúja.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus, allelúja.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
Ant. Pana, Króla Wyznawców, * Pójdźmy uwielbiać, alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Iste Conféssor Dómini, coléntes
Quem pie laudant pópuli per orbem,
Hac die lætus méruit suprémos
Laudis honóres.
Qui pius, prudens, húmilis, pudícus,
Sóbriam duxit sine labe vitam,
Donec humános animávit auræ
Spíritus artus.
Cujus ob præstans méritum, frequénter,
Ægra quæ passim jacuére membra,
Víribus morbi dómitis, salúti
Restituúntur.
Noster hinc illi chorus obsequéntem
Cóncinit laudem celebrésque palmas,
Ut piis ejus précibus juvémur
Omne per ævum.
Sit salus illi, decus atque virtus,
Qui, super cæli sólio corúscans,
Tótius mundi sériem gubérnat,
Trinus et unus.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Wyznawca Pański, którego narody,
Czcią otaczają i wielbi świat cały,
Dzisiaj szczęśliwy dostąpił nagrody,
Niebieskiej chwały.
Pobożny, korny, roztropny, w czystości,
Wiódł żywot skromny, bez zmazy grzechowej,
Dopóki mięśnie ożywiał i kości
Oddech życiowy.
Nieraz, przez jego przemożne zasługi,
Ciała tu, ówdzie, chorobą złożone,
Z niemocy ciężkiej powstają i długiej
Cudem zleczone.
Przeto więc nasza pokorna drużyna
Zwycięstwo jego opiewa i chwałę,
Aby nas jego wspierała przyczyna
Przez życie całe.
Cześć bądź i chwała, sława i potęga
Temu, co z niebios jaśniejąc wyżyny,
Swą władzą krańców wszechświata dosięga
W Trójcy Jedyny.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúja, * allelúja, allelúja.
Psalmus 34(1-10) [1]
34:1 Júdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adjutórium mihi.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum.
34:4 Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam.
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos.
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam.
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo.
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi?
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum ejus: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 34(1-10) [1]
34:1 Osądź, Panie, szkodzących mi, * zwalcz walczących przeciwko mnie.
34:2 Porwij broń i tarczę, * i powstań mi na pomoc.
34:3 Dobądź miecza i zamknij drogę tym, co mię prześladują: * rzeknij duszy mojej: Jam jest zbawieniem twoim.
34:4 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni * szukający duszy mojej.
34:4 Niech się cofną wstecz i niech będą zelżeni * obmyślający mi zło.
34:5 Niechaj będą jak proch przed wiatrem, * a anioł Pański niechaj ich uciśnie.
34:6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizgawicą, * a anioł Pański niechaj ich goni.
34:7 Albowiem bez przyczyny ukryli na mnie zgubne sidło swoje: * niesłusznie urągali duszy mojej.
34:8 Niechże nań przyjdzie sidło, o którym nie wie, i sieć, którą ukrył, niechaj go pojma, * i niech w to samo sidło wpadnie.
34:9 A dusza moja rozraduje się w Panu * i ucieszy się zbawieniem Jego.
34:10 Wszystkie kości moje rzekną: * Panie, któż podobien Tobie?
34:10 Wyrywasz biedaka z ręki mocniejszych nadeń: * niedostatniego i ubogiego od drapieżców jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 34(11-17) [2]
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício.
34:13 Humiliábam in jejúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur.
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 34(11-17) [2]
34:11 Powstali świadkowie fałszywi, * pytali mię, czego nie byłem świadom.
34:12 Oddawali mi złem za dobre, * niepłodność dla duszy mojej.
34:13 A ja, gdy mi się przykrzyli, * obłóczyłem się we włosiennicę.
34:13 Trapiłem postem duszę moją * i modlitwa moja do łona mego się wróci.
34:14 Jak bliźniemu i jak bratu naszemu, tak dogadzałem: * jak żałujący i smucący się, tak się korzyłem.
34:15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się, * zgromadzono na mnie bicze, nie wiedziałem.
34:16 Rozeszli się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem, * zgrzytali na mnie zębami swymi.
34:17 Panie, kiedyż wejrzysz? * Wyrwij duszę moją od złości ich, od lwów jedyną moją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 34(18-28) [3]
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te.
34:19 Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant.
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri.
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me.
34:23 Exsúrge et inténde judício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam.
34:24 Júdica me secúndum justítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi.
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum.
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me.
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt justítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi ejus.
34:28 Et lingua mea meditábitur justítiam tuam, * tota die laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 34(18-28) [3]
34:18 Będę Cię wysławiał w zebraniu wielkim, * między ludem ogromnym będę Cię chwalił.
34:19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają, * którzy mię bez powodu w nienawiści mają, a mrugają oczyma.
34:20 Bo ze mną wprawdzie spokojnie mówili, * ale w gniewie ziemskim mówiąc, zdrady obmyślali.
34:21 I rozwarli na mnie gęby swoje, * mówiąc: Ha, ha, oglądały oczy nasze.
34:22 Widziałeś, Panie, nie milcz. * Panie, nie odchodź ode mnie.
34:23 Powstań i pilnuj sądu mego: * Boże mój i Panie mój, sprawy mojej.
34:24 Sądź mię według sprawiedliwości Twojej, Panie, Boże mój, * a niech się nie cieszą ze mnie.
34:25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: Ha, ha, radość dla duszy naszej, * i niech nie mówią: Pożarliśmy go.
34:26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni razem ci, * którzy się weselą z nieszczęścia mojego.
34:26 Niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę ci, * którzy z pychą mówią przeciwko mnie.
34:27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojej, * i niech mówią zawsze: Niech będzie uwielbiony Pan, którzy pragną pokoju dla sługi Jego.
34:28 A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoją, * cały dzień chwałę Twoją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Deus regeneravit nos in spem vivam, allelúja.
℟. Per resurrectiónem Jesu Christi ex mórtuis, allelúja.
|
℣. God hath begotten us again unto a lively hope, alleluia.
℟. By the resurrection of Jesus Christ from the dead, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Epístola prima beáti Joánnis Apóstoli
1 Joannes 4:1-6
1 Caríssimi, nolíte omni spirítui crédere, sed probáte spíritus si ex Deo sint: quóniam multi pseudoprophétæ exiérunt in mundum.
2 In hoc cognóscitur Spíritus Dei: omnis spíritus qui confitétur Jesum Christum in carne venísse, ex Deo est:
3 Et omnis spíritus qui solvit Jesum, ex Deo non est, et hic est Antichrístus, de quo audístis quóniam venit, et nunc jam in mundo est.
4 Vos ex Deo estis filíoli, et vicístis eum, quóniam major est qui in vobis est, quam qui in mundo.
5 Ipsi de mundo sunt: ídeo de mundo loquúntur, et mundus eos audit.
6 Nos ex Deo sumus. Qui novit Deum, audit nos; qui non est ex Deo, non audit nos: in hoc cognóscimus Spíritum veritátis, et spíritum erróris.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Post passiónem suam per dies quadragínta appárens eis, et loquens de regno Dei, allelúja:
* Et, vidéntibus illis, elevátus est, allelúja: et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúja.
℣. Et convéscens, præcépit eis, ab Jerosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris.
℟. Et, vidéntibus illis, elevátus est, allelúja: et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Pierwszego Listu św. Jana Apostoła
1 J 4:1-6
1 Najmilejsi, nie każdemu duchowi wierzcie; ale doświadczajcie duchów, jeźli z Boga są; bo wiele fałszywych proroków wyszło na świat.
2 Po tem znać Ducha Bożego. Każdy duch, który wyznawa, iż Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest.
3 A każdy duch, który rozwięzuje Jezusa, z Boga nie jest: a ten jest Antychryst, o którymeście słyszeli, iż idzie, i teraz już jest na świecie.
4 Wy z Boga jesteście, synaczkowie, i zwyciężyliście go, gdyż większy jest ten, co w was jest, niż co na świecie.
5 Oni są z świata: dlatego z świata mówią, a świat ich słucha.
6 My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nie słucha nas: ztąd znamy ducha prawdy, i ducha błędu.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Po swéj męce, przez czterdzieści dni się im ukazując, i mówiąc o królestwie Bożem, alleluja.
* I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
℣. A z nimi jedząc rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem; ale czekali obietnice Ojcowskiéj.
℟. I widzieli, jak podniesion jest, alleluja: a obłok wziął go od oczu ich, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
1 Joannes 4:7-14
7 Caríssimi, diligámus nos ínvicem: quia cáritas ex Deo est. Et omnis qui díligit, ex Deo natus est, et cognóscit Deum.
8 Qui non díligit, non novit Deum: quóniam Deus cáritas est.
9 In hoc appáruit cáritas Dei in nobis, quóniam Fílium suum unigénitum misit Deus in mundum, ut vivámus per eum.
10 In hoc est cáritas: non quasi nos dilexérimus Deum, sed quóniam ipse prior diléxit nos, et misit Fílium suum propitiatiónem pro peccátis nostris.
11 Caríssimi, si sic Deus diléxit nos: et nos debémus altérutrum dilígere.
12 Deum nemo vidit umquam. Si diligámus ínvicem, Deus in nobis manet, et cáritas ejus in nobis perfécta est.
13 In hoc cognóscimus quóniam in eo manémus, et ipse in nobis: quóniam de Spíritu suo dedit nobis.
14 Et nos vídimus, et testificámur quóniam Pater misit Fílium suum Salvatórem mundi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Omnis pulchritúdo Dómini exaltáta est super sídera:
* Spécies ejus in núbibus cæli, et nomen ejus in ætérnum pérmanet, allelúja.
℣. A summo cælo egréssio ejus, et occúrsus ejus usque ad summum ejus.
℟. Spécies ejus in núbibus cæli, et nomen ejus in ætérnum pérmanet, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
1 J 4:7-14
7 Najmilejsi, miłujmy się zobopólnie; bo miłość jest z Boga: i każdy, co miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga.
8 Kto nie miłuje, nie zna Boga; albowiem Bóg jest miłość.
9 W tem się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń.
10 W tem jest miłość: nie jakobyśmy my umiłowali Boga, ale iż on pierwszy umiłował nas i posłał Syna swego ubłaganiem za grzechy nasze.
11 Najmilejsi, jeźli nas Bóg tak umiłował, i myśmy powinni jeden drugiego miłować.
12 Boga żaden nigdy nie widział. Jeźli się miłujemy zobopólnie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.
13 Przez to poznawamy, iż w nim mieszkamy, a on w nas: iż z Ducha swego dał nam.
14 A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna swego Zbawicielem świata.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The Lord hath set His beauty above the stars;
* His loveliness is in the clouds of heaven, and His Name endureth for ever. Alleluia.
℣. His going forth is from the end of the heaven, and His circuit unto the ends of it.
℟. His loveliness is in the clouds of heaven, and His Name endureth for ever. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
1 Joannes 4:15-21
15 Quisquis conféssus fúerit quóniam Jesus est Fílius Dei, Deus in eo manet, et ipse in Deo.
16 Et nos cognóvimus, et credídimus caritáti, quam habet Deus in nobis. Deus cáritas est: et qui manet in caritáte, in Deo manet, et Deus in eo.
17 In hoc perfécta est cáritas Dei nobíscum, ut fidúciam habeámus in die judícii: quia sicut ille est, et nos sumus in hoc mundo.
18 Timor non est in caritáte: sed perfécta cáritas foras mittit timórem, quóniam timor pœnam habet: qui autem timet, non est perféctus in caritáte.
19 Nos ergo diligámus Deum, quóniam Deus prior diléxit nos.
20 Si quis díxerit: Quóniam díligo Deum, et fratrem suum óderit, mendax est. Qui enim non díligit fratrem suum quem vidit, Deum, quem non vidit, quómodo potest dilígere?
21 Et hoc mandátum habémus a Deo: ut qui díligit Deum, díligat et fratrem suum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Exaltáre, Dómine, allelúja,
* In virtúte tua, allelúja.
℣. Eleváta est, magnificéntia tua super cælos, Deus.
℟. In virtúte tua, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In virtúte tua, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
1 J 4:15-21
15 Ktobykolwiek wyznał, iż Jezus jest Syn Boży, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.
16 I myśmy poznali, i uwierzyli miłości, którą Bóg ma ku nam. Bóg jest miłość: a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim.
17 W tem wykonana jest miłość z nami, abyśmy ufność mieli w dzień sądny, iż jako on jest, i my jesteśmy na tym świecie.
18 W bojaźni niemasz miłości, ale miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń; bo bojaźn ma utrapienie, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
19 My tedy miłujmy Boga, iż Bóg nas pierwéj umiłował.
20 Jeźliby kto rzekł, iż miłuje Boga, a brataby swego nienawidział, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, Boga, którego nie widzi, jako może miłować?
21 A to rozkazanie mamy od Boga, aby, który miłuje Boga, miłował i brata swego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Podnieś się, Panie, alleluja,
* W mocy twojéj, alleluja.
℣. Wyniosła się wielmożność twoja, nad niebiosa Boże.
℟. W mocy twojéj, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W mocy twojéj, alleluja.
|
Nocturn II.
Ant. Allelúja, * allelúja, allelúja.
Psalmus 36(1-15) [4]
36:1 Noli æmulári in malignántibus: * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter aréscent: * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et inhábita terram, et pascéris in divítiis ejus.
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi petitiónes cordis tui.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo: * et ipse fáciet.
36:6 Et edúcet quasi lumen justítiam tuam: et judícium tuum tamquam merídiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum.
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua: * in hómine faciénte injustítias.
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * noli æmulári ut malignéris.
36:9 Quóniam qui malignántur, exterminabúntur: * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor: * et quǽres locum ejus et non invénies.
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: * et delectabúntur in multitúdine pacis.
36:12 Observábit peccátor justum: * et stridébit super eum déntibus suis.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * quóniam próspicit quod véniet dies ejus.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * intendérunt arcum suum,
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut trucídent rectos corde.
36:15 Gládius eórum intret in corda ipsórum: * et arcus eórum confringátur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn II.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 36(1-15) [4]
36:1 Nie obruszaj się z powodu złoczyńców * i nie zazdrość czyniącym nieprawość.
36:2 Albowiem uwiędną prędko jak trawa, * a jak liście ziela wnet opadną.
36:3 Miej nadzieję w Panu, a czyń dobrze, * i mieszkaj w ziemi, a będziesz się karmił jej bogactwami.
36:4 Rozkoszuj się w Panu, * a da ci, czego pożąda twe serce.
36:5 Objaw Panu drogę twoją i miej nadzieję w Nim, * a On uczyni.
36:6 I wywiedzie jak światłość sprawiedliwość twoją, a sąd twój jak gdyby południe: * bądź poddany Panu i módl się do Niego.
36:7 Nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści na drodze jego, * na człowieka postępującego niesprawiedliwie.
36:8 Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość, * nie obruszaj się, abyś miał źle czynić.
36:9 Albowiem którzy źle czynią będą wykorzenieni, * lecz oczekujący Pana, ci odziedziczą ziemię.
36:10 I jeszcze chwila, a nie będzie grzesznika, * i będziesz szukał miejsca jego, a nie znajdziesz.
36:11 Ale cisi odziedziczą ziemię * i cieszyć się będą wielkim pokojem.
36:12 Będzie śledził grzesznik sprawiedliwego * i będzie nań zgrzytał zębami swymi.
36:13 Ale Pan będzie się śmiał z niego, * bo widzi, że nadchodzi dzień jego.
36:14 Miecza dobyli grzesznicy, * naciągnęli łuk swój.
36:14 Aby porazić ubogiego i niedostatniego, * aby pomordować ludzi prawego serca.
36:15 Miecz ich niech wnijdzie w serca ich, * a łuk ich niech się złamie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(16-29) [5]
36:16 Mélius est módicum justo, * super divítias peccatórum multas.
36:17 Quóniam brácchia peccatórum conteréntur: * confírmat autem justos Dóminus.
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: * et heréditas eórum in ætérnum erit.
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et in diébus famis saturabúntur: * quia peccatóres períbunt.
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti: * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * justus autem miserétur et tríbuet.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt terram: * maledicéntes autem ei disperíbunt.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur: * et viam ejus volet.
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia Dóminus suppónit manum suam.
36:25 Júnior fui, étenim sénui: * et non vidi justum derelíctum, nec semen ejus quǽrens panem.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et semen illíus in benedictióne erit.
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et inhábita in sǽculum sǽculi.
36:28 Quia Dóminus amat judícium, et non derelínquet sanctos suos: * in ætérnum conservabúntur.
36:28 Injústi puniéntur: * et semen impiórum períbit.
36:29 Justi autem hereditábunt terram: * et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 36(16-29) [5]
36:16 Lepsza jest trocha u sprawiedliwego, * niźli wielkie bogactwa grzeszników.
36:17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się, * a sprawiedliwych Pan utwierdza.
36:18 Zna Pan dni nieskalanych, * a dziedzictwo ich na wieki będzie.
36:19 Nie będą zawstydzeni w zły czas, i w dni głodu będą nasyceni: * albowiem grzesznicy zginą.
36:20 A nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni, * ustając jako dym ustaną.
36:21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci, * ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.
36:22 Albowiem błogosławiący go odziedziczą ziemię, * ale złorzeczący mu zginą.
36:23 Przez Pana kroki człowieka będą prostowane * i drogi jego upodoba sobie.
36:24 Gdy się powali, nie stłucze się, * bo Pan podkłada rękę swoją.
36:25 Byłem młody i zestarzałem się, * a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani potomstwa jego szukającego chleba.
36:26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza, * a potomstwo jego w błogosławieństwie będzie.
36:27 Odstępuj od złego, a czyń dobrze * i mieszkaj na wieki wieków.
36:28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich: * na wieki będą zachowani.
36:28 Niesprawiedliwi będą pokarani * i potomstwo niezbożnych zginie.
36:29 Sprawiedliwi zaś odziedziczą ziemię * i będą mieszkali na niej na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 36(30-40) [6]
36:30 Os justi meditábitur sapiéntiam, * et lingua ejus loquétur judícium.
36:31 Lex Dei ejus in corde ipsíus, * et non supplantabúntur gressus ejus.
36:32 Consíderat peccátor justum: * et quǽrit mortificáre eum.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus ejus: * nec damnábit eum, cum judicábitur illi.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam ejus: et exaltábit te ut hereditáte cápias terram: * cum períerint peccatóres vidébis.
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et quæsívi eum, et non est invéntus locus ejus.
36:37 Custódi innocéntiam, et vide æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.
36:38 Injústi autem disperíbunt simul: * relíquiæ impiórum interíbunt.
36:39 Salus autem justórum a Dómino: * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
36:40 Et adjuvábit eos Dóminus et liberábit eos: * et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos: quia speravérunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 36(30-40) [6]
36:30 Usta sprawiedliwego będą myśleć o mądrości, * a język jego będzie mówił, co słuszne.
36:31 Zakon Boga jego w sercu jego, * a nie zachwieją się kroki jego.
36:32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego * i szuka, aby go zabić.
36:33 A Pan nie zostawi go w rękach jego * i nie potępi go, gdy będzie sądzony od niego.
36:34 Czekaj na Pana i strzeż drogi Jego, a wywyższy cię, żebyś odziedziczył ziemię: * ujrzysz, gdy niezbożni poginą.
36:35 Widziałem niezbożnika wyniosłego * i podniesionego jak cedry libańskie.
36:36 I minąłem, a już go nie masz, * i szukałem go, a nie znalazło się miejsce jego.
36:37 Przestrzegaj niewinności i patrz na sprawiedliwość, * albowiem jest potomstwo dla człowieka spokojnego.
36:38 Lecz niesprawiedliwi wszyscy poginą, * potomstwo niezbożników zginie.
36:39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana, * i obrońcą ich jest czasu utrapienia.
36:40 I wspomoże ich Pan i wybawi ich, * i wyratuje ich od grzeszników i zbawi ich, gdyż w Nim nadzieję mieli.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúja.
℟. Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúja.
|
℣. God raised up Christ from the dead, alleluia.
℟. That your faith and hope might be in God, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Joánnes Baptista de la Salle, Rhemis claro genere ortus, puer adhuc móribus et factis in sortem Dómini se vocándum et sanctimoniæ laude honestándum portendit. Adoléscens in Rheménsi academía litteras ac philosophicas disciplínas didicit: quo témpore, etsi ob animi virtútes et álacre ingenium ac suave ómnibus carus esset, ab æqualium tamen societáte abhorrebat, ut solitudini addictus facílius Deo vacaret. In clericalem milítiam jampridem cooptatus, sexto décimo ætátis anno inter Rhemenses canonicos adscriptus est, Lutétiam Parisiórum, theologíæ in Sorbónica universitáte datúrus operam, contendit, atque in Sulpitianum seminárium adscítus est. At brevi paréntibus orbatus, domum régredi coactus, fratres educándos suscépit; quod, scientiárum interim sacrárum stúdia non intermittens, optimo cum fructu præstitit, uti éxitus comprobávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Honestum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem æternam, allelúja.
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
℟. Et dedit illi claritátem æternam, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
John Baptist de La Salle, born of an honourable family at Reims, when still a boy shewed by his manners and actions that he was called by destiny to the Lord, and was to be adorned with the excellence of holiness. As a youth he studied literature and the philosophical sciences at the academy at Rheims. During this time, although his mental powers and his lively and pleasant disposition endeared him to all, he nevertheless shrank from the company of his fellows, so that, being inclined to solitude, he might the more easily find time for God. Already having been for some time enlisted in the ranks of the clergy, he was enrolled among the canons of Reims at the age of sixteen years. He went to Paris to study theology at the university of the Sorbonne, and was admitted to the Sulpician seminary. But he was soon forced to return home because of the death of his parents, and undertook the education of his brothers, which he carried on, without meanwhile interrupting his sacred studies, and with the greatest success, as was proved by subsequent events.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The Lord made him honourable, and defended him from his enemies, and kept him safe from those that lay in wait for him
* And gave him perpetual glory. Alleluia.
℣. He went down with him into the pit, and left him not in bonds.
℟. And gave him perpetual glory. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Sacerdotio demum auctus, qua præstanti fide animique ardore primum ad aram fecit, eisdem toto vitæ témpore Sacris est operatus. Interea, salútis animárum studio incénsus, totum in earumdem utilitátem sese impendit. Sorórum a Jesu infante, puellis educandis institutárum, regimen suscépit; easque non modo prudentíssime est móderatus, sed ab excidio vindicávit. Hinc porro ánimum advértit ad púeros de plebe religióne bonisque móribus informándos. Atque in hoc quidem illum suscitaverat Deus, ut scilicet, nova in Ecclésia sua religiosórum hóminum família cóndita, puerórum, præsertim páuperum, scholis perenni efficacíque ratióne consuleret. Demandátum vero a Dei providéntia munus, per contradictiónes plurimas magnasque ærúmnas, feliciter implévit, fundáta fratrum sodalitate, quam a Scholis christiánis nuncupávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ induit eum,
* Et ad portas paradisi coronávit eum, allelúja.
℣. Induit eum Dóminus lorícam fidei, et ornávit eum.
℟. Et ad portas paradisi coronávit eum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
He was finally ordained priest, and said his first Mass with the intense faith and ardour of the soul which, throughout his whole life, he brought to those holy Mysteries. Meanwhile, burning with zeal for the salvation of souls, he devoted himself wholly to their service. He undertook the direction of the Sisters of the Infant Jesus, founded for the education of girls; and not only managed them most prudently, but saved their institute from dissolution. From this time onwards, he turned his attention to the education of poor boys in religion and good morals. And God had raised him up for this very end, namely, that he should found in his Church a new family of religious men, and should look after boys' schools, especially of poor boys, with unceasing and efficient care. And, indeed, this duty, entrusted to him by Divine providence, was successfully accomplished, in spite of very much opposition and great hardships, by the foundation of an institute of brothers which he named the Christian Schools.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The Lord loved him and beautified him He Clothed him with a robe of glory
* And crowned him at the gates of Paradise. Alleluia.
℣. The Lord hath put on him the breast-plate of faith, and hath adorned him.
℟. And crowned him at the gates of Paradise. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Adjunctos ígitur sibi hómines in gravi opere et arduo, apud se primum suscépit; tum aptiori in sede constitutos disciplína sua optime imbuit iis légibus sapientibúsque institutis, quæ póstea a Benedicto décimo tertio sunt confírmata. Ex demissióne animi ac paupertátis amóre primum canonicatu se abdicávit, omniáque sua bona in páuperes erogávit; quin étiam serius, quod frustra sæpius tentaverat, fundáti a se institúti regimen sponte depósuit. Nihil tamen interim de fratrum sollicitúdine remíttens deque scholis ab eo, plúribus jam locis, apertis, impensius Deo vacare cœpit. Assidue jejuniis, flagellis aliisque asperitátibus in se ipsum sæviens, noctes orando ducebat. Donec, virtútibus ómnibus conspicuus, præsertim obediéntia, studio divinæ voluntátis implendæ, amóre ac devotióne in apostolicam Sedem; meritis onustus, sacramentis rite susceptis, obdormívit in Dómino annos natus duo de septuagínta. Eum Leo décimus tertius, Pontifex maximus, Beatórum catálogo inseruit; novisque fulgentem signis, anno jubilæi millesimo nongentésimo, Sanctórum honóribus decorávit. Pius vero duodecimus ómnium magistrórum púeris adulescentibúsque instituéndis præcipuum apud Deum cælestem Patronum constítuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in requiem meam:
* Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus, allelúja.
℣. Iste est, qui contempsit vitam mundi, et pervenit ad cæléstia regna.
℟. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
His male associates in this great and arduous work he at first received into his own house; and then, establishing them in a more suitable dwelling, thoroughly inspired them with his method and with those wise laws and regulations which were afterwards confirmed by Benedict XIII. Because of humility and love of poverty, he first resigned his canonry and distributed all his property among the poor; and later also, after many unsuccessful attempts to do so, he of his own will resigned the government of the institute which he had founded. But meanwhile his solicitude for the brothers and for the schools which he opened in different places did not lessen, though he began to give himself more diligently to God. Shewing his hatred for self in constant fastings, in the use of the discipline and in other austerities, he spent his nights in prayer. At length, conspicuous for every kind of virtue, especially obedience, and zeal for fulfilling the divine will, and love and devotion to the Apostolic See, full of merit, and having devoutly received the sacraments, he fell asleep in the Lord in the sixty-eighth year of his age. The Supreme Pontiff Leo XIII placed him in the list of the Blessed; and, illustrious by new miracles, he was adorned with honours of the Saints in the year of jubilee, 1900. Pius XII appointed him the special heavenly patron of all teachers of boys and young men.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. This is he which did according unto all that God commanded him and God said unto him: Enter thou into My rest;
* For thee have I seen righteous before Me among all people. Alleluia.
℣. This is he which loved not his life in this world, and is come unto an everlasting kingdom.
℟. For thee have I seen righteous before Me among all people. Alleluia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. For thee have I seen righteous before Me among all people. Alleluia.
|
Nocturn III.
Ant. Allelúja, * allelúja, allelúja.
Psalmus 37(2-11) [7]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: * et confirmásti super me manum tuam.
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum: * et sicut onus grave gravátæ sunt super me.
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum usque in finem: * tota die contristátus ingrediébar.
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus: * et non est sánitas in carne mea.
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei.
37:10 Dómine, ante te omne desidérium meum: * et gémitus meus a te non est abscónditus.
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea: * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 37(2-11) [7]
37:2 Panie, nie karć mnie w zapalczywości Twojej * i w gniewie Twoim mnie nie karz.
37:3 Albowiem strzały Twoje utkwiły we mnie * i ciężko położyłeś na mnie rękę Twoją.
37:4 Nie masz zdrowia w ciele moim dla gniewu Twego, * nie masz pokoju kościom moim dla grzechów moich.
37:5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moją * i jak brzemię ciężkie zaciążyły na mnie.
37:6 Pogniły i ropieją blizny moje * z powodu głupoty mojej.
37:7 Znędzniałem i skurczyłem się bardzo, * cały dzień chodziłem zasmucony.
37:8 Albowiem biodra moje pełne są naigrawania * i nie masz zdrowia w ciele moim.
37:9 Jestem strapiony i uniżony bardzo, * krzyczałem z powodu jęków serca mego.
37:10 Panie, przed Tobą jest cała tęsknota moja * i wzdychanie moje przed Tobą nie jest skryte.
37:11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja, * i nawet jasności oczu moich nie masz przy mnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 37(12-23) [8]
37:12 Amíci mei, et próximi mei * advérsum me appropinquavérunt, et stetérunt.
37:12 Et qui juxta me erant, de longe stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant ánimam meam.
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes: * et dolos tota die meditabántur.
37:14 Ego autem tamquam surdus non audiébam: * et sicut mutus non apériens os suum.
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: * et non habens in ore suo redargutiónes.
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu exáudies me, Dómine, Deus meus.
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi inimíci mei: * et dum commovéntur pedes mei, super me magna locúti sunt.
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: * et dolor meus in conspéctu meo semper.
37:19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto meo.
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt super me: * et multiplicáti sunt qui odérunt me iníque.
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant mihi: * quóniam sequébar bonitátem.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus: * ne discésseris a me.
37:23 Inténde in adjutórium meum, * Dómine, Deus, salútis meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 37(12-23) [8]
37:12 Przyjaciele moi i bliscy moi * przybliżyli się ku mnie i stanęli.
37:12 A którzy przy mnie byli, stali z daleka: * i gwałt czynili ci, którzy szukali duszy mojej.
37:13 A którzy mi życzyli zła, mówili marności * i zdrady cały dzień obmyślali.
37:14 A ja jak głuchy nie słyszałem * i byłem jak niemy, nie otwierający ust swoich.
37:15 I stałem się jak człowiek niesłyszący * i nie mający odpowiedzi w ustach swoich.
37:16 Albowiem w Tobie, Panie, nadzieję miałem, * Ty mnie wysłuchasz, Panie, Boże mój.
37:17 Bo mówiłem: By się kiedy nie weselili ze mnie nieprzyjaciele moi * i by nie mówili hardo przeciwko mnie gdy chwieją się nogi moje.
37:18 Bo ja na bicze gotów jestem * i ból mój przed obliczem moim jest zawsze.
37:19 Albowiem nieprawość moją oznajmię * i będę się troskał za grzech mój.
37:20 Lecz nieprzyjaciele moi żyją i mocniejsi są ode mnie, * i rozmnożyli się nienawidzący mnie niesprawiedliwie.
37:21 Którzy oddają złem za dobre, uwłaczali mi, * ponieważ chodziłem za dobrem.
37:22 Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój, * nie odstępuj ode mnie.
37:23 Bądź gotów na ratunek mój, * Panie, Boże zbawienia mego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 38 [9]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam ejus: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 38 [9]
38:2 Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, * abym nie zgrzeszył językiem moim.
38:2 Położyłem straż u ust moich, * gdy stał grzesznik naprzeciw mnie.
38:3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem o szczęściu, * i ból mój odnowił się.
38:4 Rozgorzało serce moje we mnie, * a w rozmyślaniu moim rozpalił się ogień.
38:5 Rzekłem językiem moim: * Oznajmij mi, Panie, koniec mój.
38:5 I jaka jest liczba dni moich, * abym wiedział, czego mi niedostaje.
38:6 Oto pod miarę uczyniłeś dni moje, * a bytność moja jak nic jest przed Tobą.
38:6 Zaprawdę wszystko marność, * wszelki człowiek żyjący.
38:7 Zaiste, jak obraz przechodzi człowiek, * ale i próżno się trwoży.
38:7 Skarbi, * a nie wie, dla kogo to zbierze.
38:8 A teraz jakież jest oczekiwanie moje: czy nie Pan? * I bytność moja u Ciebie jest.
38:9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię, * na pośmiech głupiemu wydałeś mię.
38:10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, bo Ty uczyniłeś: * odejmij ode mnie chłosty Twoje.
38:12 Od mocy ręki Twojej ja ustałem pod karą: * dla nieprawości ukarałeś człowieka.
38:12 I uczyniłeś, że wyschła jak pajęczyna dusza jego: * zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.
38:13 Wysłuchaj modlitwę moją, Panie, i prośbę moją: * przyjmij w uszy łzy moje.
38:13 Nie milcz, bo ja przychodniem jestem u Ciebie * i pielgrzymem, jak wszyscy ojcowie moi.
38:14 Pofolguj mi, abym się ochłodził, pierwej niźli odejdę * i więcej mnie nie będzie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Deus et Dóminum suscitávit, allelúja.
℟. Et nos suscitábit per virtútem suam, allelúja.
|
℣. God has raised up the Lord, alleluia.
℟. And he will raise us up by his power, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 18:1-5
In illo témpore: Accessérunt discípuli ad Jesum, dicéntes: Quis, putas, major est in regno cælórum? Et réliqua.
Homilía sancti Joánnis Chrysostomi
In Cap. 18 Matth. Hom. 60
Vidéte ne aliquem istórum contempséritis parvulórum, quia eórum Angeli Patris mei fáciem semper aspíciunt, et quia ego propter eos veni, et hæc Patris mei volúntas est. Ad tuéndos conservándosque pusillos diligentiores nos reddit. Pérspicis quam ingéntia in tutelam tenúium mœnia erexerit, et quantum studium curamque habeat, ne perdántur; tum quia supremas despiciéntibus eos pœnas státuit, tum quia summam pollicétur mercedem his qui curam eórum suscipiunt, idque tam suo quam Patris exemplo corróborat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et de omni corde suo laudávit Dóminum:
* Ipse intercedat pro peccátis ómnium populórum, allelúja.
℣. Ecce homo sine querela, verus Dei cultor, ábstinens se ab omni opere malo, et pérmanens in innocéntia sua.
℟. Ipse intercedat pro peccátis ómnium populórum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
The Lesson is taken from the Holy Gospel according to Matthew
Matt 18:1-5
At that time: Came the disciples unto Jesus, saying: Who is the greatest in the kingdom of heaven? And so on, and that which followeth.
A Homily by St. John Chrysostom
In Cap. 18 Matth. Hom. 60
Take heed that ye despise not one of these little ones, saith the Lord, for their Angels do always behold the face of my Father which is in heaven. It was as though he had said: It was for them that I came, because this is the will of my Father. Thus doth he make it our duty to be full of thought and care for the protection and safety of these little ones. Ye see what vast ramparts he hath built for the protection of the little ones, and how much care and trouble he hath taken that they shall not be lost; yea, he pronounceth extreme penalties on them that despise them; and for them that undertake to care wholeheartedly for them he promiseth most high rewards. And all these things of his teaching, he doth further enforce by his own example and by the example of the eternal Father himself.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. This is he which wrought great wonders before God, and praised the Lord with all his heart.
* May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them. Alleluia.
℣. Behold a man without blame, a worshipper of God in truth, keeping himself clean from every evil work, and abiding still in his innocency.
℟. May he pray for all people, that their sins may be forgiven unto them. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Dóminum ígitur étiam nos imitemur, et nihil pro frátribus omittamus, étiam eórum quæ humília viliáque nimium vidéntur. Sed, si administratióne nostra étiam opus fúerit, quamvis ténuis atque abjéctus quidem, cui administrándum sit, fúerit, quamvis ardua nobis res atque labóris plena esse videátur; ómnia hæc pro fratris salúte tolerabilióra facilióraque, oro, videántur. Tanto enim studio tantáque cura Deus dignam esse ánimam osténdit, ut neque Fílio suo pepercerit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Sint lumbi vestri praecincti, et lucernae ardentes in manibus vestris:
* Et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum, quando revertatur a nuptiis. Allelúja
℣. Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit.
℟. Et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum, quando revertatur a nuptiis. Allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum, quando revertatur a nuptiis. Allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 8
Let us therefore take to heart what the Lord saith, and imitate his example. Let us neglect nothing which it is in our power to do for these our little brothers and sisters. Let us be ready to undertake any work on their behalf, even the most homely and mean (that is, homely and mean in the eyes of men). And if there should be some further need of our assistance, even to the point of self-denying and laborious effort on our part, let us render it graciously; and let us do these things the more so when our help is required for one that is tiny and unloved and unwanted. And let us practice ourselves in these things until they become tolerable to us, and even easy, because we do them for the sake of one who is our little brother or sister in Christ. For God hath made evident that every soul is worthy of so much diligent care that he spared not his own Son for the sake of such.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Let your loins be girded about, and your lights burning
* And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding. Alleluia.
℣. Watch therefore, for ye know not what hour your Lord doth come.
℟. And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding. Alleluia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. And ye yourselves like unto men that wait for their lord, when he will return from the wedding. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Si non est nobis satis ad salútem, quod virtuose ipse vivamus, sed oportet aliórum salútem re ipsa desiderare; cum neque nos recte vivámus neque alios hortemur, quid respondébimus? quæ nobis spes salútis réliqua erit? Quid majus quam ánimis moderari, quam adolescentulórum fingere mores? Omni certe pictore, omni certe statuario, ceterisque hujusmodi ómnibus excellentiórem hunc duco, qui juvenum animos fingere non ignoret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
If it be not enough for our salvation that we ourselves live virtuously, but we should desire in very truth the salvation of others; what shall we answer, if we do not live right nor teach others? What hope of salvation will remain unto us? What is nobler than to rule minds or to mould the character of the young? I consider that he who knoweth how to form the youthful mind is truly greater than all painters, sculptors, and all others of that sort.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui, ad christiánam páuperum eruditiónem et ad juvéntam in via veritátis firmándam, sanctum Joánnem Baptístam Confessórem excitásti, et novam per eum in Ecclésia famíliam collegísti: concéde propítius; ut ejus intercessióne et exémplo, stúdio glóriæ tuæ in animárum salúte fervéntes, ejus in cælis corónæ partícipes fíeri valeámus.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który dla wychowywania ubogich w duchu chrześcijańskim i dla umocnienia młodzieży na drodze prawdy, wzbudziłeś świętego wyznawcę Jana Chrzciciela i przez niego założyłeś nową rodzinę w Kościele, daj nam z dobroci swojej, byśmy za jego przykładem i przyczyną jaśnieli gorliwością o chwałę Twoją i zbawienie dusz oraz mogli zasłużyć na jego współtowarzystwo w chwale niebieskiej.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
|
Post Divinum officium |